Самыя важныя артыкулы “Штодня” ў 2024 годзе

Гэты год быў насычаным у плане матэрыялаў і тэмаў. Зрабілі для вас падборку артыкулаў, якія з’яўляліся сёлета на нашым рэсурсе і  якія і цяпер не губляюць сваю актуальнасць. Прыемнага прачытання. І віншуем са святамі!

by ZB

Сёлета мы запусцілі цэлы праектГісторыі антысавецкага супраціву: 1953-1991, у якім размяшчалі матэрыялы пра змаганне з камуністычнай сістэмай. У папярэднія дзесяцігоддзі, нават у самыя змрочныя часы СССР, у Гомелі жылі людзі, якія захоўвалі святло Беларушчыны. А вакол іх гуртаваліся аднадумцы. Дзякуючы іх нябачнай працы паўсталі цэлыя асяроддзі, з якіх выйшлі новыя пакаленні дэмакратаў і дзеячаў нацыянальнага руху.

Цягам года таксама аўтарамі “Штодня” былі напісаныя шэраг важных публікацый пра гісторыю горада, якія грунтаваліся на невядомых шырокаму колу замежных першакрыніцах. Так, у тэксце Як беларускія сяляне з гомельскай Касцюкоўкі спалілі рэўкам у 1930-х. Супраціў калектывізацыі і ўсталяванню савецкай улады на Гомельшчыне” ўпершыню на беларускай мове публікаваліся фрагменты ўспамінаў арыстакратычнага роду Нолькенаў (апошніх уласнікаў Касцюкоўкі), продкі якіх хадзілі ў крыжовыя паходы.



У эксклюзіўным артыкуле “Злы дэман княгіні Паскевіч” распавядалася дэтэктыўная гісторыя пра тое, хто пакінуў апошнюю ўладальніцу Гомеля без грошай і на літасць бальшавікам.

 

2024-ы прайшоў пад знакам мілітарызацыі і спекуляцыі на тэме ІІ Сусветнай вайны. У Гомелі адной з цэнтральных падзей года стала рэканструкцыя плошчы Паўстання. Наш аўтар падрыхтаваў артыкул пра тое, чаму Савецкія наратывы жывей усіх жывых, альбо чаму нельга абысціся без танка на плошчы”.

 

У артыкуле “Жыццё дзікуноў, альбо ўлюлюканне “гасударавых людзей” гісторык Раман Абуховіч аналізаваў прычыны дэградацыі культурніцкай сферы на прыкладзе рэзананснай паказухі ад супрацоўнікаў Калінкавіцкага музея.

 

У публікацыі “Такія мілыя, блізкія і ўжо нават родныя акупантыгісторык Раман Абуховіч разважаў пра тое, як ставіцца да спадчыны і дзейнасці расейскіх каланізатараў-гаспадароў Гомеля ранейшых вякоў.

 

 

У 2024 годзе здараліся і сумныя падзеі. “Штодзень” пісаў і інфармацыйна суправаджаў трагедыю, якая адбылася з гомельцам Дзмітрыем Гарэлькам. Ён памёр у эміграцыі і ягонае цела прадстаўнікі дыяспары дапамаглі даставіць на радзіму.  Пачытаць пра нябожчыка можна ў артыкуле “Сляпухін пра Дзмітрыя Гарэльку, які памёр у выгнанні: «Добры, чулы, сумленны, адкрыты – гэта ўсё, напэўна, пра Дзіму”.

 

У канцы года “Штодзень”, як і многія незалежныя выданні, апынуўся на мяжы закрыцця. Калі вам падаецца, што нашая дзейнасць патрэбная, просім падтрымаць нас.

👉 Вы зможаце зрабіць падарунак на Каляды нашаму рэсурсу праз адзінаразовы перавод сродкаў на платформе buymeacoffee.

👉 Таксама нас можна падтрымаць праз падпіску на patreon.

 

❗️Увага!!! З Беларусі не падтрымлівайце нас, паколькі гэта цягне за сабой рызыку крымінальнага пераследу.

 

Штодзень

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ВАМ ТАКСАМА МОГУЦЬ СПАДАБАЦЦА

homeldays_logo_main.png