Акцыя пратэсту 16 жніўня ў Гомелі
16 жніўня 2020 года ў гомельскай Касцюкоўцы прайшло пахаванне 25-гадовага гомельца Аляксандра Віхора. Хлопца затрымалі яшчэ ўвечары 9 жніўня.
Па дадзеных яго родных, у той вечар ён не ўдзельнічаў у акцыях пратэсту, а паехаў да сваёй дзяўчыны і перастаў выходзіць на сувязь. Праз нейкі час Саша нейкім чынам змог патэлефанаваць сваёй сястры з чужога тэлефона і сказаць, што яго схапілі сілавікі, ён знаходзіцца ў машыне, і ён не разумее, куды яго вязуць.
Дзе знаходзіцца Аляксандр, яго родныя не маглі даведацца некалькі дзён, хоць яны ездзілі і ў міліцыю, і нават дзяжурылі пад ІЧУ… Праз некалькі дзён родныя хлопца падалі заяву аб знікненні чалавека, і толькі тады даведаліся, што яго ўжо няма ў жывых.
У ноч з 11-га на 12 жніўня 2020 года Аляксандр Віхор памёр у Гомельскай сухотнай лякарні, куды яго прывезлі ў стане клінічнай смерці. Яго цела яшчэ некалькі дзён не аддавалі родным, а ў пасведчанні аб смерці, якое выдалі толькі 15 жніўня, упісалі, што “прычына смерці высвятляецца”.
16 жніўня, у дзень пахавання Аляксандра, ля яго дома сабраліся сотні людзей. Маці хлопца папрасіла лічыць яго не памерлым, а загінулым.
“Людзі, у каго ёсць хоць нейкія звесткі, я ўстану на калені, дапамажыце мне апраўдаць дзіця і пакараць тых, хто пазбавіў яго жыцця”, – звярнулася маці нябожчыка да тых, хто прыйшоў з ім развітацца і папрасіла правесці пахаванне сына ў цішыні, бо людзі развітваліся з ім, як з героем – пад воплескі.
Ужо ўвечары пратэстоўцы выйшлі на вуліцы Гомеля. І гэта быў гістарычны марш. Такой колькасці людзей на акцыях протэстаў горад не бачыў яшчэ ніколі.
Гомельцы патрабавалі справядлівасці, спынення гвалту ў дачыненні да мірных пратэстоўцаў, прызнання перамогі Святланы Ціханоўскай, сыходу Лукашэнкі і вызвалення ўсіх зняволеных па палітычных прычынах. У той дзень мітынг працягваўся да позняй ночы. Гомельцы, якія сабраліся на цэнтральнай плошчы горада, узнялі бел-чырвона-белы сцяг, а цягам амаль месяца пасля гэтых падзей міліцыянты не чапалі дэманстрантаў.
