Сёлета мы запусцілі цэлы праект “Гісторыі антысавецкага супраціву: 1953-1991”, у якім размяшчалі матэрыялы пра змаганне з камуністычнай сістэмай. У папярэднія дзесяцігоддзі, нават у самыя змрочныя часы СССР, у Гомелі жылі людзі, якія захоўвалі святло Беларушчыны. А вакол іх гуртаваліся аднадумцы. Дзякуючы іх нябачнай працы паўсталі цэлыя асяроддзі, з якіх выйшлі новыя пакаленні дэмакратаў і дзеячаў нацыянальнага руху.
Цягам года таксама аўтарамі “Штодня” былі напісаныя шэраг важных публікацый пра гісторыю горада, якія грунтаваліся на невядомых шырокаму колу замежных першакрыніцах. Так, у тэксце “Як беларускія сяляне з гомельскай Касцюкоўкі спалілі рэўкам у 1930-х. Супраціў калектывізацыі і ўсталяванню савецкай улады на Гомельшчыне” ўпершыню на беларускай мове публікаваліся фрагменты ўспамінаў арыстакратычнага роду Нолькенаў (апошніх уласнікаў Касцюкоўкі), продкі якіх хадзілі ў крыжовыя паходы.
У эксклюзіўным артыкуле “Злы дэман княгіні Паскевіч” распавядалася дэтэктыўная гісторыя пра тое, хто пакінуў апошнюю ўладальніцу Гомеля без грошай і на літасць бальшавікам.
2024-ы прайшоў пад знакам мілітарызацыі і спекуляцыі на тэме ІІ Сусветнай вайны. У Гомелі адной з цэнтральных падзей года стала рэканструкцыя плошчы Паўстання. Наш аўтар падрыхтаваў артыкул пра тое, чаму “Савецкія наратывы жывей усіх жывых, альбо чаму нельга абысціся без танка на плошчы”.
У артыкуле “Жыццё дзікуноў, альбо ўлюлюканне “гасударавых людзей” гісторык Раман Абуховіч аналізаваў прычыны дэградацыі культурніцкай сферы на прыкладзе рэзананснай паказухі ад супрацоўнікаў Калінкавіцкага музея.
У публікацыі “Такія мілыя, блізкія і ўжо нават родныя акупанты” гісторык Раман Абуховіч разважаў пра тое, як ставіцца да спадчыны і дзейнасці расейскіх каланізатараў-гаспадароў Гомеля ранейшых вякоў.
У 2024 годзе здараліся і сумныя падзеі. “Штодзень” пісаў і інфармацыйна суправаджаў трагедыю, якая адбылася з гомельцам Дзмітрыем Гарэлькам. Ён памёр у эміграцыі і ягонае цела прадстаўнікі дыяспары дапамаглі даставіць на радзіму. Пачытаць пра нябожчыка можна ў артыкуле “Сляпухін пра Дзмітрыя Гарэльку, які памёр у выгнанні: «Добры, чулы, сумленны, адкрыты – гэта ўсё, напэўна, пра Дзіму”.
У канцы года “Штодзень”, як і многія незалежныя выданні, апынуўся на мяжы закрыцця. Калі вам падаецца, што нашая дзейнасць патрэбная, просім падтрымаць нас.
👉 Вы зможаце зрабіць падарунак на Каляды нашаму рэсурсу праз адзінаразовы перавод сродкаў на платформе buymeacoffee.
👉 Таксама нас можна падтрымаць праз падпіску на patreon.
❗️Увага!!! З Беларусі не падтрымлівайце нас, паколькі гэта цягне за сабой рызыку крымінальнага пераследу.