“Прымаем новую і Б/У (але абавязкова чыстую, памытую і папрасаваную) пасцельную бялізну – асабліва патрэбныя прасціны і навалачкі! Сабраная бялізна будзе перададзена ў шпіталі і пункты часовага размяшчэння. Цяпер там крытычная сітуацыя”, – гаворыцца ў паведамленні “Рускага дому ў Гомелі”. Арганізатары збору сцвярджаюць, што запасы пасцельных прыналежнасцей заканчваюцца, бо бялізна выкарыстоўваецца адзін раз і адразу ўтылізуецца, а паток параненых і бежанцаў велізарны. Збор вядзецца ў філіялах Фонду Талая ў Мінску, Магілёве, Гомелі і іншых гарадах.
інвалід-вазочнік Аляксей Талай падчас адной з “гуманітарных” паездак на Данбас
Што можа азначаць гэты тэрміновы збор?
Беларусь уцягваецца ў глыбейшае супрацоўніцтва з расійскім ваенным механізмам.
Праз “гуманітарныя ініцыятывы”, такія як фонд Талая, рэжым дэ-факта падтрымлівае расійскую акупацыю, фармальна застаючыся па-за канфліктам.
Сігнал аб магчымай эскалацыі на поўначы Украіны.
Фраза пра “велізарны паток раненых і бежанцаў”, а таксама крытычны недахоп рэчаў першай неабходнасці, можа сведчыць пра падрыхтоўку да будучага ваеннага загострання. Гэта карэлюе з інфармацыяй пра сумесныя вучэнні ў Беларусі і нарастанне ваеннай рыторыкі.
Выкарыстанне “гуманітаркі” як прыкрыцця.
Фонд Талая ўжо неаднаразова выкарыстоўваўся для інфармацыйных і прапагандысцкіх аперацый. Збор рэчаў можа стаць элементам лагістычнай падтрымкі акупацыйнай адміністрацыі на Данбасе або нават для вайскоўцаў, але пад выглядам дапамогі “цярпячым”.
У любым выпадку беларускае грамадства павінна асцярожна ставіцца да такіх ініцыятыў, бо пад выглядам дабрачыннасці можа адбывацца ўцягванне краіны ў агрэсіўныя дзеянні.